ΔΙΣΚΟΚΗΛΗ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ
Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος, είναι ένας ινοχόνδρινος δίσκος, που παρεμβάλλεται μεταξύ των σπονδύλων. Ο ρόλος του είναι να προστατεύει τις αρθρικές επιφάνειες των σπονδυλικών σωμάτων, λειτουργώντας ως αποσβεστήρας (αμορτισέρ) και παράλληλα εξασφαλίζει την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης. Δίσκοι υπάρχουν σε όλη την σπονυλική στήλη από τον 2ο αυχενικό σπόνδυλο έως τον 1ο ιερό σπόνδυλο, στη βάση της μέσης. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελείται από πηκτοειδή πυρήνα στο εσωτερικό του και περιφερικά από έναν ινώδη δακτύλιο. Με την πάροδο του χρόνου και την ανάπτυξη φορτίων (σωματικό βάρος αυξημένο, έντονη άθληση, βαρειά εργασία, τραυματισμοί κλπ) ο ινώδης δακτύλιος υφίσταται εκφυλιστική φθορά, εμφανίζει ρήξη και υλικό από τον πηκτοειδή πυρήνα αλλά και το σύνολο του δίσκου, βρίσκει δίοδο προς τα πίσω δημιουργώντας κήλη. Εκεί βρίσκεται ο σπονδυλικός σωλήνας, στον οποίο βρίσκεται ο νωτιαίος μυελός. Άρα η δισκοκήλη πιέζει νευρικούς κλάδους με αποτέλεσμα πόνο στην συγκεκριμένη περιοχή ( αυχένας , μέση) ή αντανακλαστικό πόνο στην περιοχή που κατευθύνεται το νεύρο που πιέζεται (αυχένας – χέρι, μέση – πόδι).
Έτσι προκύπτει η κλασσική συμπτωματολογία, δηλαδή αυχεναλγία ( πόνος στον αυχένα), οσφυαλγία (πόνος στη μέση) και ισχιαλγία ( πόνος στην πορεία του ισχιακού νεύρου στο πόδι).
Η διάγνωση ολοκληρώνεται με την τέλεση διαγνωστικών απεικονιστικών εξετάσεων, όπως απλές ακτινογραφίες, αξονική και μαγνητική τομογραφία.
Είναι συχνές οι δισκοκήλες;
Είναι πάρα πολύ συχνές. Υπολογίζεται ότι 60 – 80 % των ανθρώπων θα βιώσουν τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους, την εμπειρία μιας αυχεναλγίας ή οσφυαλγίας.
Οι δισκοκήλες της μέσης ( οσφυϊκής μοίρας ΣΣ) είναι 15 φορές συχνότερες από αυτές του αυχένα. Στη θωρακική μοίρα είναι εξαιρετικά σπάνιες, λόγω της σταθερότητας πού εξασφαλίζει η ύπαρξη του θωρακικού κλωβού ( πλευρές ).
Οι άνδρες εμφανίζουν συχνότερα δισκοκήλες από τις γυναίκες ενώ σε νέες ηλικίες κάτω των 35 ετών, η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου 5 – 8%.
Πέρα από τον πόνο υπάρχει κάποιος κίνδυνος;
Η πίεση μιας νευρικής ρίζας που εκφύεται από το νωτιαίο μυελό, από μια δισκοκήλη μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Από τη μια η μηχανική πίεση και από την άλλη η φλεγμονή που αναπτύσσεται τοπικά, επηρεάζουν τη λειτουργία των συγκεκριμένων νεύρων. Έτσι η βλάβη της αισθητικής μοίρας του νεύρου προκαλεί μούδιασμα και υπαισθησία στην αντίστοιχη περιοχή ενώ η βλάβη της κινητικής μοίρας, μπορεί να επιφέρει ακόμη και πλήρη παράλυση. Δεδομένου ότι οι νευρικές βλάβες δεν διορθώνονται από τον οργανισμό, τα αποτελέσματα μπορούν να είναι μόνιμα.
Υπάρχει θεραπεία στις δισκοκήλες;
Θεραπεία στις δισκοκήλες δεν είναι δυνατή με την έννοια της επιδιόρθωσης αυτών κι επιστροφής στην αρχική τους θέση. Οι θεραπευτικές προσπάθειες μας επικεντρώνονται κυρίως στην ύφεση των συμπτωμάτων και την αποφυγή νευρολογικών επιπλοκών. Οι φαρμακευτικές αγωγές και οι επισκληρίδιες εγχύσεις προσφέρουν σημαντικά στη συμπτωματολογία ενώ η φυσικοθεραπεία και η θεραπευτική άσκηση θα επιτύχουν την καλύτερη δυνατή αποκατάσταση και την ασφαλή επιστροφή στις δραστηριότητες.
Πότε επιλέγουμε χειρουργική θεραπεία;
Η χειρουργική θεραπεία είναι η αφαίρεση τμήματος ή ολόκληρου του μεσοσπονδυλίου δίσκου. Είναι επείγουσα επιλογή όταν υπάρχει νευρολογική συμπτωματολογία (αρχόμενη παράλυση). Επίσης σε περιπτώσεις που ο πόνος και η δυσλειτουργία συνεχίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα ( 2-3 μήνες ) παρά τις θεραπευτικές προσπάθειες, η χειρουργική θεραπεία μπορεί να δώσει τη λύση.
Είναι ασφαλής η χειρουργική επέμβαση; Πότε γίνεται σπονδυλοδεσία;
Τις τελευταίες δεκαετίες, η εφαρμογή των μικροδισκεκτομών με τη χρήση μικροσκοπίου κατά την επέμβαση ή ενδοσκοπικά, ελάττωσαν δραματικά τα ποσοστά επιπλοκών.
Η σπονδυλοδεσία είναι η κατάργηση της κινητικότητας μεταξύ σπονδύλων, με τη χρήση ειδικών εμφυτευμάτων. Η μέθοδος επιλέγεται όταν με τη δισκοκήλη συνυπάρχουν παθήσεις που προκαλούν αστάθεια στην ΣΣ ( π.χ. σπονδυλολίσθηση, δισκεκτομή σε πολλά επίπεδα κλπ) ή σπανιότερα διαπιστωθεί διεγχειρητικά αστάθεια.
Υπάρχει πρόληψη;
Η συστηματική άσκηση είναι σημαντικός παράγων προστασίας της σπονδυλικής στήλης. Ανάλογα με τη σωματοδομή και τις δυνατότητες του καθένα, προγράμματα σωματικής άσκησης σε συνδυασμό με τον έλεγχο του σωματικού βάρους και τη βελτίωση της εργονομίας στην καθημερινότητα ( κάθισμα, στρώμα, γραφείο κλπ) μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην πρόληψη δημιουργίας δισκοκήλης ή στην εμφάνιση τακτικών κρίσεων.